زودرنجی شدید و حساسیت های رفتاری سبب پایین آمدن اعتماد به نفس افراد می شود ، به طوری که کسانی که از این مشکل رنج می برند از حرف ها و نحوه ی گفتار شما سریعا ناراحت می شوند و نمی توان با آنها صحبت کرد و فقط می توان چند دقیقه مکالمه ی کوتاه با دقت فراوان با آنها داشت. اینگونه افراد شرایط معاشرت را هم برای ما و هم خودشان دشوار می سازند.
افراد بیش از حد حساس و زودرنج این ویژگی ها را دارند:
– میتوانند اطلاعات را به خوبی پردازش کنند.
– تمرکز بالایی دارند و می توانند کاری که با آن ها سپرده می شوند به خوبی انجام دهند.
– در کارهایی که نیازمند دقت، سرعت و جزئیات است مهارت کافی و بالایی دارند.
– شدیداً وظیفه شناس هستند و کارها را به نحو خوب و قابل قبولی انجام می دهند.
_به نقاشی و موسیقی و کارهای هنری و دستی علاقه ی زیادی دارند.
دلایل بروز زود رنجی
از مهم ترین دلایل زود رنجی می توان به پایین بودن اعتماد به نفس اشاره کرد :
- اعتماد به نفس پایین و حساسیت بیش از حد افرادی که به نوعی در زندگی و شرایط خود
حساس هستند و خود را پایین تر از دیگران می دانند و توانایی تحمل حرف ها و نظرات دیگران را ندارند و مدام خودخوری کرده و خود یا دیگران را مقصر می دانند.
دلیل بعدی می تواند پیدا نکردن علت زود رنجیتان باشد :
- برای کاهش زودرنجی باید منبع ناراحتی را کشف کنید و دقیقا بدانید چه چیزی و از چه
طریقی باعث رنجش شما شده است و سپس برای از بین بردن این رنجش فکر کنید که چه کاری باید انجام بدهید. در این موقعیت ها معمولا مسائل پیش پا افتاده و قابل حل می باشند.
علت های بروز زودرنجی و حساسیت شدید در فرد
در اختلال های شخصیت مختلف و بیماری های روحی ، حساسیت زیاد
و بیش از حد نسبت به موضوعات و مسائل دیده می شود ، اما افرادی نیز هستند که با نداشتن این اختلالات و بیماری ها حساس و بسیار زود رنج هستند.
حساسیت بیش از حد می تواند از نشانه های وسواس، وسواس فکری یا رفتاری باشد که خود را به این شکل نشان می دهد.در افراد وسواسی حساسیت بیش از حد بیشتر از دیگران بیش از دیگران مشاهده می شود زیرا این افراد با نگاهی وسواسی به مسائل زندگی می نگرند و براساس نظرات خودآنها را ارزیابی می کنند. بر همین اساس هم می گویند
افراد حساس و زود رنجی که مشکل شان به این موارد ارتباطی ندارد، عواملی مانند شیوه تربیتی پدر و مادر، ترتیب و تعداد فرزندان، توجه بیش از حد خانواده یا کم توجهی و نادیده گرفتن کودک در محیط خانه می تواند در فرد چنین احساسی را ایجاد کند.
کسانی که در کودکی بسیار مورد توجه والدینشان بوده اند، در بزرگسالی حساس و زودرنج می شوند. در بعضی مواقع نیز کمبود محبت و بی توجهی والدین سبب حساسیت و زودرنجی کودکان می شود.تعداد فرزندان در خانواده، ترتیب و اختلاف سنی آنها، نحوه برخورد و تربیت والدین، محیط اجتماعی که کودک در آن رشد می کند و عوامل دیگر در ایجاد حساسیت موثر است.
پذیرش حساسیت و زودرنجی و تغییر آن
- بسیاری از ما از موضوعات گوناگون آزرده خاطر می شویم اما باید بپذیریم
گاهی اوقات مسائل بی اهمیت ما را ناراحت می کنند ، یعنی بدانیم چیزهایی
وجود دارند که ما را می رنجانند و ما می توانیم از آن ها فاصله ی بیشتری بگیریم و با دید منطقی به این مسائل فکر کنیم. - برای آرام کردن احساسات شدیدتان با خود مهربان و صادق باشید
و قبول کنید زود رنجید و آن را بپذیرید و برای حل آن و رساندن آسیب کمتر به خودتان تلاشتان را بیشتر کنید.
- وقتی از مسئله ای آزرده خاطر می شوید ، به چیزهایی مانند دوستان تان ،
خانواده ، سلامتی و …. بیندیشید که از وجود آن ها در زندگیتان سپاس گزار هستید و سعی کنید چشم انداز عمیق تری از چیزی که ناراحتتان کرده و چیزهایی که خوشحالتان می کند و دوستشان دارید به دست آورید. - فاصله گرفتن از فضایی که باعث رنجش شده و رفتن به پیاده روی یا
دویدن باعث تخلیه ی انرژی منفی می شود و حالتان را بهتر خواهد کرد.شما در قبال خودتان مسئول هستید و نباید برای حل این مشکل راه حل های منطقی را از یاد ببرید. - از جمع فرار نکنید. بعضی از افراد حساس به دلیل آن که در جمعی
همواره از تعدادی اشخاص ناراحتند احساس بدی را تجربه می کنند
. این افراد رفته رفته از جمع دور می شوند و تنهایی را ترجیح می دهند و از باقی
افراد فاصله می گیرند ، این کار سبب تقویت طرز فکر و نگرش منفی آنها
نسبت به جمع و دیگران می شود و آنها نمی توانند خود را با شرایط و موقعیت های جدید وفق دهند.
شیوه ی تربیتی پدر و مادر در افراد زود رنج و حساس
- شیوه تربیتی پدر و مادر هم در ایجاد این حساسیت‌ها موثر است و می‌تواند
آن را تقویت کرده یا برای حل مشکل کمک کند. در این زمینه به والدین توصیه می‌شود فرزندان‌شان را طوری تربیت کنند که آمادگی رویارویی با فراز و نشیب‌های زندگی را داشته و واقع‌نگر باشند.
اگر شما نیز با چنین مشکلی مواجه هستید و نمی توانید از آن رهایی یابید باید بدانید
افرادی هستند که می توانند آگاهانه و دلسوزانه موجب رهایی شما از این مسئله شوند و موجبات آرامش شما را با همراهی خودتان فراهم آورند.
از جمع فرار نکنید
افراد حساس از بودن در جمع گریزانند و تنهایی را بیشتر می پسندند .
برخی از این افراد به دلیل اینکه در جمعی همواره از تعدادی افراد ناراحتند احساس بدی را تجربه می کنند . این افراد رفته رفته از جمع دور می شوند و تنهایی را ترجیح می دهند و از باقی افراد فاصله می گیرند ، این کارها سبب تقویت طرز فکر و نگرش منفی آنها نسبت به جمع و دیگران می شود
و آنها نمی توانند خود را با شرایط و موقعیت های جدید وفق دهند. بنابراین افراد حساس به جای ایجاد توانایی برای رفع مشکل خود، از جمع فرار کنند .
از بهترین شیوه های رفتاری برای این گروه از افراد مواجه شدن
با موقعیت است یعنی هنگامی که احساس ناراحتی در حضور در جمع را دارید
و یا احساس خوبی از حرف ها و نظرات دیگران ندارید، به جای قطع رفت و آمدهایتان را ، روابط اجتماعی تان را افزایش دهید.
قبل از این مرحله لازم است به شناختی از خودتان برسید و اعتماد به
نفس خود را تقویت کنید و مهارت های ارتباطی را بیاموزید و نحوه برخورد در هر رابطه ای را یاد بگیرید .
افراد حساس ، قدرت ابراز وجود و توانایی مطرح نمودن حرف ها و نظرات شان را هم
ندارند به همین علت احساسات منفی شان افزایش یافته و شرایطشان وخیم تر می شود.
این افراد باید تمام رفتارها و حرف های دیگران را به خودشان نسبت ندهند و بدانند بسیاری از حرف ها و رفتارها ی دیگران ارتباطی با آنها ندارد.زودرنجی