چندین دهه است که این باور وجود دارد که فرزند میانی نسبت به فرزند بزرگتر یا کوچکتر خانواده توجه دریافت نمی کنند. این ممکن است در خانواده مشکل خاصی ایجاد نکند، اما برای جلوگیری از ایجاد مشکلات خانه و اختلالات رفتاری کودکان باید مراقب باشید. در این پست در مورد سندروم فرزند میانی یا دوم، علائم و راههای غلبه بر آن توضیح داده ایم.

سندروم فرزند میانی چیست؟

سندروم کودک دوم یا میانی وضعیتی را توصیف می کند که در آن فرزند دوم (در صورتی که فقط دو خواهر و برادر وجود داشته باشد) یا فرزند میانی (در صورت وجود سه خواهر و برادر) از حضور خواهر و برادر خود تأثیر منفی می بیند. این وضعیت ممکن است در صورتی به وجود آید که والدین کوچکترین فرزند را نادیده بگیرند و تمام مسئولیت ها را به بزرگتر بدهند، در حالی که کودک میانی کمتر توجه می بیند.

وقتی کودکان بین دو خواهر و برادر یا در موقعیتی که احساس نادیده گرفتن کنند، گرفتار می شوند، رنج زیادی را تحمل خواهند کرد. آنها ممکن است این رنج را با کلمات بروز ندهند بلکه با رفتارشان نشان دهند. این یکی از عوامل ایجاد کودکان تهاجمی است.

آیا همه کودکان از سندروم کودک میانی رنج می برند؟

همه کودکان میانی از این سندرم رنج نمی برند. با این حال،
اگر والدین علاقه شدید نسبت به یک فرزند داشته باشند،
این مسئله به یک مشکل تبدیل می شود. در خانه هایی
که والدین به آن توجه می کنند و به نیازهای همه فرزندانشان گوش می دهند که هرکدام شخصیت های مختلف و نیازهای متفاوتی را به همراه دارند، کمتر شاهد این سندرم هستند.

علائم و نشانه های سندرم کودک میانی:

فرزند وسط ​​یا دوم شما می تواند این علائم را نشان دهد. به دنبال این نشانه ها باشید و کشف کنید که چرا فرزندتان با آنها دست و پنجه نرم می کند.

اعتماد به نفس پایین و حسادت

فرزند دوم یا میانی شما اگر با کودک بزرگتر مقایسه شود، می تواند باعث کاهش عزت نفس وی شود. اگر او در بین فرزندان شما چالش برانگیزتر است، ممکن است شما ناآگاهانه به فرزند دوم خود بگویید که از خواهر و برادر بزرگتر خود یاد بگیرد. این مقایسه آنها را به سمت حسادت سوق می دهد.. سعی کنید کودکان را بیش از حد مقایسه نکنید. نتیجه ممکن است این باشد که خواهران و برادرها هر دو از یکدیگر بیزار شوند و عزت نفس و روحیه پایین تری پیدا کنند.

این کودکان بدون هدف هستند

اگر توجه شما به خواهر و برادرهای بزرگتر و کوچکتر متمرکز شود، ممکن است کودکان میانی از بین بروند. این عدم توجه، آنها را بی هدف می گذارد و به فقدان مهارت های اجتماعی کمک می کند.

کودک احساس می کنند که هیچ انتظاری از آنها نمی رود

اگر آنها قدردانی نشوند، احساس می کنند که خانواده آنها انتظار چیزی از آنها ندارد. آنها احساس می کنند که در انجام هر کاری خوب نیستند و انتظار ندارند که مردم مسئولیت هایی را به آنها ارائه دهند.

ویژگی های سندرم فرزند دوم

دونالد دبلیو ریچاردسون، مدیر کلینیک در مرکز مشاوره North Shore، در کتاب تولد و شما، ادعا می کند که کودکان میانی ممکن است در مورد هویتشان دچار اشتباه شوند و به همین دلیل بین خواهر و برادرهای بزرگتر و کوچکتر از خودشان گرفتار شوند. این مسئله از تماشای خواهر و برادرهای آنها ناشی می شود.

اولین مسئولیت شما به عنوان والدین در جلوگیری از مشکلات فرزند میانی ، درک روش منحصر به فرد زندگی هر کودک در جهان است. به عنوان مثال، یک کودک ممکن است کودکی برونگرا باشد که خود را به خوبی بیان می کند، در حالی که کودکان درون گرا از تعاملات اجتماعی دوری می کنند. گوش دادن دقیق به شما کمک می کند که بدانید چگونه به تک تک فرزندان نزدیک شوید.

پاسخ ندادن کودک به محبت شما

فرزند دوم شما ممکن است به همان روشی که فرزند اول شما انجام می دهد، به عشق و محبت شما پاسخ ندهد. اگر احساس می کنید فرزند خردسال شما را دوست ندارد یا توجه بیشتر شما را می خواهد، درباره آن فکر کنید. او به همان اندازه که می توانید به او محبت کنید احتیاج دارد و احتمالاً در تلاش است تا به شما نشان دهد که از مقدار عشق شما راضی نیست و از شما بیشتر می خواهد. سپری کردن وقت ویژه با هر کودک، حتی اگر فقط ۱۰ دقیقه در روز باشد، می تواند کمک کند.

کودک سعی می کند توجه شما را جلب کند

کودکان میانی ممکن است با پرسیدن سوالات زیاد یا درخواست کمک در هر کاری، توجه شما را جلب کنند. آنها ممکن است خود از انجام کارها خودداری کنند و به والدین یا خواهر و برادرهای دیگر بسیار متکی باشند. آنها می توانند بدخلق باشند و کارهایی انجام دهند که توجه شما را به خود جلب کند.

او از مقایسه متنفر است

وقتی فرزندان خود را با هم مقایسه می کنید، فرزند دوم شما ممکن است برعکس آنچه را که می خواهید، انجام دهد. از مقایسه میان خواهر و برادر خودداری کنید.

فرزند دوم شما در معرض خطر بیشتری برای ایجاد مسائل عاطفی است، به خصوص اگر احساس بی عاطفی یا بی توجهی کند. عدم توجه کافی به نیازها، تحولات و دستاوردهای او همچنین باعث می شود وی احساس بی تحرکی کند. هرکاری که برای فرزندان دیگر انجام می دهید، برای فرزند دوم یا میانی ​​خود هم انجام دهید. به آنها کمک کنید تا بفهمند که مانند سایر فرزندانتان برای شما ویژه هستند.

درونگرا یا برونگرا شدن کودک

عزت نفس پایین به دلیل عدم توجه کافی والدین ممکن است تا حدی ایجاد شود. ممکن است در یک طرف طیف بچه هایی با عزت نفس کم از مردم دور شوند و از معاشرت بپرهیزند. عزت نفس پایین ممکن است منجر به ابراز خشم و تحریک پذیری شود.

رقابت در بین خواهر و برادر ها

رقابت در بین خواهران و برادران یک تجربه معمولی است که اگر والدین توجه خود را بر نیازهای کودکان فرزندان با نظم و روحیه متفاوت متمرکز نکنند، ممکن است تشدید شود. ممکن است احساسات منفی مداوم بین خواهران و برادران ایجاد شود. احساسات منفی ممکن است احساسات مثبت و زیربنایی عشق را تحت الشعاع قرار دهد.

عوامل محتمل سندرم کودک میانی

کودک دوم شما می تواند تفاوت در نگرش شما را در اوایل زندگی نشان دهد. این احتمالاً بر عزت نفس او تأثیر می گذارد و همچنین باعث ایجاد رقابت خواهر و برادر می شود. این ممکن است منجر به سندرم فرزند دوم در فرزند شما شود. در حالی که دلیل اصلی می تواند عدم توجه باشد، دلایل دیگری وجود دارد که می تواند در کودکان متوسط ​​یا دوم تأثیر داشته باشد.